odc. 52: NIEŹLE SIĘ POWODZI

- Dźgnęła mnie pani – poskarżył się z pretensją w głosie facet w przemoczonym płaszczu. Rzeczywiście, stojąca przed nim w kolejce do bankomatu kobieta trzymała złożony, długi parasol jak dzidę i niespecjalnie zwracała uwagę na to, że może kogoś uszkodzić.

Odwróciła się i zmierzyła lodowatym spojrzeniem rozmówcę.

- Przepraszam – wycedziła przez zaciśnięte wąskie usteczka, nienawykłe do okazywania uprzejmości. – Nie mam z tyłu oczu, wie pan. Wystarczy się odsunąć.

- Macha tym pani i zaraz znowu mnie pani dźgnie – burknął mokry od deszczu facet, dość płaczliwie. – Albo kogoś przed panią.

Przed wąskoustą stały jeszcze dwie osoby, a przy samym bankomacie utknęła staruszka, której najwyraźniej z trudem przychodziła sprawna współpraca z urządzeniem.

- Zacięło się? – Spytała ze współczuciem młoda kobieta z kilkuletnią córeczką kryjącą się w fałdach jej długiej spódnicy. – Zdarza się. Jak pani chce, to pomogę – zaproponowała, ale staruszka pokręciła głową i szczelniej zasłoniła ekran bankomatu.

- Dobrze chociaż, że tu nie mokniemy – westchnął przemoczony facet. – Do suchej nitki przemokłem, do, za przeproszeniem majtek.

Parasol lodowatej poruszył się niebezpiecznie.

- No co też pan. Nie musi pan od razu opowiadać o majtkach. Obcym ludziom! I trzeba było się przygotować, parasol wziąć. Przecież telewizja mówiła, że będzie padać.

- I powódź ma być – wtrąciła dama na obcasach ze skręconymi od wilgoci włosami. – Co roku to samo.

- No tak, no tak – potwierdził jej mąż, przecierając okulary i łysinę wielką chustką. - A wczoraj, wiedzą państwo, co powiedział Kaczyński na wałach?

- Pewnie, że to wina Tuska – zakpiła młoda kobieta i pogłaskała córkę po główce. – Jeszcze chwilkę, kochanie i pójdziemy na zakupy, mamusia musi wziąć pieniążki.

- Ależ co pani – żachnął się łysy. – Że rok temu Czesi spuścili wodę. To ich wina, ze zbiorników, specjalnie spuścili, mówię pani. Kaczyński powiedział, że w tym roku też spuszczą i będzie powódź.

- Co roku to samo, no tak – dodała jego żona.

Facet w przemoczonym płaszczu westchnął i przewrócił oczami ze zniecierpliwieniem.

- Jasne, to niech Kaczyński załatwi, żeby rzeka płynęła w drugą stronę. Jak zemsta, to na całego, sprawiedliwie będzie, to teraz im się przeleje.

Starsza pani uporała się właśnie z obsługą bankomatu, wzięła banknoty i z ulgą ustąpiła miejsca kobiecie z dzieckiem.

- Udało się, pierwszy raz – szepnęła nieśmiało. – Ale się udało.

- A, już myślałem, że się zacięło, no – ucieszył się łysy.

- No, jak na emerytkę to nieźle się pani powodzi – dodała zimno kobieta o ustach szerokości szpilki i machnęła parasolem w kierunku banknotów, które staruszka trzymała w dłoni.

- Nie pani sprawa, ile mam – oburzyła się starsza pani i schowała pieniądze do portmonetki z czasów Bieruta. – Ja pani w kieszeń nie zaglądam. Co za…

- Ej, no, znowu mnie pani dźgnęła! – Facet w płaszczu trzymał się za brzuch.

- Lepiej, żeby nam się teraz nie przelewało – mruknął łysy, ale żona z loczkami szarpnęła go za rękaw i zamilkł.