odc.135.: MAMUŚKA

Przy przejściu dla pieszych na placu Legionów (onegdaj PKWN) przystanęła bogata wizualnie para. Ona w legginsach międzygwiezdnych i twarzy składającej się głównie z błyszczyka, on w firmowych dresowych kilku paskach, obowiązkowej podgolonej łysinie i wyrazie twarzy sugerującym natychmiastowe pociągnięcie z czoła tym, którzy na to sobie zasłużą jednym choćby spojrzeniem. Nie gapić się, bo z liścia w lampę można zarobić.

- Kiedyś była gruba, ale widziałam foto na fejsie, nie. I odkąd przeszła na dietę, kurwa wegetariańską, to się super zmieniła. Nie poznałbyś jej.

- E, nie pierdol, przecież widziałem ją, no, kilka dni temu.

- Niby gdzie? Przecież ty nigdzie nie wychodzisz.

- U nas. No, kurwa, na osiedlu, koło Biedronki.

- Niby kiedy?

- Wczoraj, jak wyrzucałem śmieci. Sama kurwa kazałaś, nie.

- Acha. I co? Mówiła coś?

- Nie, przecież nie rozmawiacie ze sobą, nie.

- Acha. Do ciebie to mogła chociaż „dzień dobry”, nie. I co?

- Nie widziała mnie, bo stała z jakimś, kurwa, gostkiem.

- Acha. I jak wyglądała?

- Znowu jest z niej niezła mamuśka.

- Niezła? Czyli gruba?

- No… Nie taka lasencja, jak ty, nie. Trochę ma więcej, kurwa, nie, tego, no. Ale niezła mamuśka.